OWOCE

„Strzeżcie się fałszywych proroków, którzy przychodzą do was w owczej skórze, a wewnątrz są drapieżnymi wilkami. Poznacie ich po owocach. Czy zbiera się winogrona z ciernia, albo z ostu figi? Tak każde dobre drzewo wydaje dobre owoce, a złe drzewo wydaje złe owoce. Nie może dobre drzewo wydać złych owoców ani złe drzewo wydać dobrych owoców. Każde drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, będzie wycięte i w ogień wrzucone. A więc: poznacie ich po ich owocach.”

(Mt 7,15-20)

Jak bardzo i rozpaczliwie potrzebujemy dziś uzdrowienia oraz cudu?! Jak bardzo i rozpaczliwie pragniemy uwolnienia?!

Zalewa nas fala pogoni za charyzmatykami. Zakorzeniamy się w kulcie człowieka a nie Boga, zapominając o tym, że w każdym kościółku, nawet pustym i wypełnionym echem chłodnych murów oraz samotnością malowanych naw, w każdym tabernakulum jest Pan Jezus, który w każdej chwili, w każdym momencie może nas uwolnić i uzdrowić, że wcale nie potrzebujemy w owym celu rąk kapłana czy rąk kogoś świeckiego, by doświadczyć wspomnianych cudów, że wystarczy przyjść na spotkanie z Bogiem – na zwykłą, normalną Mszę Świętą, aby poczuć zbawienne działanie Chrystusa, aby pozbyć się „umęczenia i obciążenia”, że wystarczy wiara i szczerze otwarte serce gorejące miłością do Ojca Niebieskiego. Dajemy się zwodzić charyzmatycznym hasłom i ogłoszeniom. Ekscytujemy się spotkaniem z ludźmi, posiadającymi dary czynienia cudów, tak bardzo, że wydajemy się zapominać o Bogu. Biegniemy przed oblicze charyzmatyka, pomijając majestat Ojca, który cierpliwie w głębokim milczeniu i zadumie czeka na nas nawet!, w tym „nic” nieznaczącym i niczym niewyróżniającym się kościółku. Wabieni „neonami” i „fajerwerkami” widowiskowych nabożeństw, wierzymy, iż właśnie w tym wyjątkowym, bo widocznym i wyraźnym miejscu na mapie czasoprzestrzeni zwykłej, niczym niezaskakującej codzienności Bóg jest bardziej obecny niż gdziekolwiek i działa owocniej niż kiedykolwiek…

Zapominamy, że cudu możemy doświadczyć nawet!, w maleńkiej, opustoszałej i omijanej przez tłumy kaplicy, w której przed tabernakulum spotkamy się z Panem Bogiem, stając przed majestatem Jezusa w prawdzie miłości, wiary oraz nadziei.

Dziś tak bardzo i rozpaczliwie potrzebujemy uwolnienia, uzdrowienia, że wpadamy w pogoń za charyzmatykami, niesieni falą ekscytacji i nieposkromionej radości, wzbudzanej wewnętrznym głodem szczęścia, tracąc zdolność obiektywnego oceniania sytuacji czy osób, którym pozwalamy na modlitwę z nakładaniem na nas rąk. Pozbywamy się czujności a oddajemy niekiedy ślepemu, a jednocześnie niebezpiecznemu zaufaniu. Nie modlimy się i nie prosimy Boga o dar rozeznania sytuacji, w której przyszło nam się znaleźć właśnie tu i teraz. Poddajemy się nastrojowi wewnętrznego odprężenia i radości. Oddajemy się w pełnym zaufaniu charyzmatykowi, pomijając często Boga i pochylając się lub klęcząc pod dłońmi modlącej się nad nami osoby. Brak czujności i ostrożności usprawiedliwiamy zdobytymi doświadczeniami oraz doznaniami, sztandarowo recytując fragment Pisma Świętego, głoszącego, iż „poznamy ich po ich owocach”. Nie zauważamy jednak, że powołując się na słowa recytowanej przez nas Ewangelii, traktujemy Boże ostrzeżenie w sposób wybiórczy. Nie zwracamy bowiem uwagi na niezwykle istotny fakt, a mianowicie na to, że Pan wspomina o dwóch!, rodzajach owoców. Mówi o owocach dobrych, pochodzących z dobrego drzewa, i o owocach złych, pochodzących ze złego drzewa, wyjaśniając, iż „nie może dobre drzewo wydać złych owoców ani złe drzewo wydać dobrych owoców”. Przytoczoną wypowiedź odczytujemy zbyt ogólnikowo. Owoc traktujemy bowiem jako wartość samą w sobie bez względu na jej zastosowanie, działanie, wpływ i efekt. Bierzemy kosz (dajmy na to) jabłek, ciesząc się i radując uwolnieniami czy uzdrowieniami. Karmimy duszę i ciało owymi owocami z wielką zachłannością i ufnością. Raczymy się bogactwem kosza pełnego jabłek bez podejrzliwości oraz ostrożności. Nie zwracamy uwagi na to, które z konsumowanych przez nas owoców jest soczyste, zdrowe, smaczne i które pochodzi z dobrego drzewa, a nie z drzewa złego – zakazanego, wydającego jedynie robaczywe i trujące guguły. Zapominamy o konieczności rozeznania i tym samym o konieczności dokładnego przejrzenia wszystkich jabłek, znajdujących się w koszu otrzymanych cudów. Pochłaniamy wszystkie owoce z wielkim zadowoleniem i apetytem. Nie oddzielamy dorodnych i dojrzałych jabłek od robaczywych i nadgniłych. Dajemy się omamić i oszukać, zapominając, że diabeł jest w stanie uczynić wszystko, by nas zwieść i zniszczyć, że zły nie potrafi skopiować swym działaniem tylko dwóch rzeczy, a mianowicie: pokory i posłuszeństwa.

Czy (w związku z powyższym) nie powinniśmy omijać i unikać kontaktów z charyzmatykami, w których duszy pycha czyni potworne spustoszenia?! Czy taki człowiek rzeczywiście służy ludziom na chwałę Boga,… czy raczej na cześć i poklask własnej popularności oraz korzyści?!

Absolutnie nie neguję potrzeby odprawiania Mszy Świętych z modlitwą o uwolnienie i uzdrowienie oraz uczestnictwa w owych nabożeństwach. Uważam jedynie, iż powinniśmy zachować szczególną ostrożność i czujność, by nie zostać zwiedzionymi, skuszonymi, oszukanymi, okradzionymi, a w konsekwencji zniszczonymi. Nie możemy ogólnikowo traktować owoców, jako jednego, Bożego daru. Powinniśmy uważnie i wnikliwie wczytywać się w słowo Pisma Świętego, by budzić w sobie świadomość dobrego i złego, a tym samym by modlić się i prosić o mądrość w rozeznaniu proponowanych nam doznań czy doświadczeń. Powinniśmy również pamiętać, że Jezus zawsze wychodzi nam na spotkanie w każdym kościółku lub kaplicy podczas każdego nabożeństwa, że to właśnie Sam Chrystus uwalnia i uzdrawia, więc jeśli szczera i pełna miłości oraz zaufania jest nasza wiara, nie potrzebuje On pośrednictwa drugiej osoby, gdyż może dokonać w nas i dla nas cudu w skrytości oraz dyskrecji otaczającej nas sytuacji. Jeśli jednak dane nam jest skorzystać z posługi charyzmatycznej, zachowajmy czujność i ostrożność, unikając ludzi pysznych, byśmy nie zostali obdarowani owocami, pochodzącymi ze złego drzewa, byśmy nie zderzyli się z prorokiem „w owczej skórze z naturą drapieżnego wilka”.

„Poznacie ich po ich owocach”…

Sprawdź jednak, czy owoce w ofiarowywanym ci koszu są dobrymi owocami, pochodzącymi z dobrego drzewa, czy raczej złymi owocami, zrodzonymi przez złe drzewo. Nie traktuj owego Bożego ostrzeżenia w sposób zbyt ogólnikowy i powierzchowny. Za dużo ryzykujesz. Za dużo możesz stracić. Bądź czujny i ostrożny.